Vandaag, 13 september is het Wereld Chocoladedag, ter gelegenheid van de geboortedag van Willy Wonka! Een mooi moment om een blog te delen over mijn recente bezoek aan chocoladewinkels in België. Dat gastvrij personeel hét verschil maakt in een onderscheidende winkelbeleving werd ook hier weer bevestigd. Lees je mee?

Graag neem ik je mee naar Brugge. Een walhalla voor chocoladeliefhebbers. Op elke straathoek vind je wel een patisserie of chocolatier. Zo’n winkel waar je hebberig van wordt. Het water loopt je uit de mond als je al voor de etalage staat. Veel van deze winkels verkopen dezelfde producten. Hoe verleid je gasten om deze bij jou te kopen en niet bij de buurvrouw? Ik vertel je graag wat er gebeurde.

Winkel 1
Bij binnenkomst word ik enthousiast begroet door een medewerkster die uitstraalt dat ze haar werk met veel plezier doet. Het is duidelijk dat ze er veel vanaf weet. Ze vertelt gepassioneerd over verschillende vullingen van praliné. Ik kijk op mijn gemak even rond. Na een paar minuten laat de medewerkster mij een pure truffel proeven. Ik ben meteen verkocht. Zulke heerlijke truffels die smelten op je tong, die kan toch niemand weerstaan? Maar aangezien het warm weer is en ik van plan ben om de hele dag nog in Brugge te blijven lijkt het me niet verstandig om nu al wat te kopen. Ik vraag aan de medewerkster tot hoe laat de winkel geopend is. ‘Tot 18.00 uur’ glimlacht ze. Ze geeft me een stadsplattegrond van Brugge, waar haar winkel op gemarkeerd staat. ‘Tot vanmiddag!’ zegt ze vrolijk wanneer ik de winkel verlaat.

Winkel 2
Een prachtig historisch pand maakt mij nieuwsgierig om naar binnen te gaan. Er staat een dame achter de toonbank die mij aankijkt, maar niet begroet of glimlacht. Wanneer ik de winkel inloop om de producten te bekijken, vallen de vele waarschuwingsbordjes mij direct op. ‘Niet aanraken!’ en ‘Chocolade is kwetsbaar. Als er iets breekt, dien je te betalen voor de schade!!!’ ( echt waar, met 3 uitroeptekens). Wat is het gevolg: ik durf me hier bijna niet te verroeren. En ik voel me allesbehalve welkom. Bij het verlaten van de winkel vraagt de norse dame op een verveelde toon of ze mij kan helpen.

Nu mag jij raden waar ik mijn truffels heb gekocht, bij winkel 1 of winkel 2?

Moraal van dit verhaal:
Ook al verkoop je precies hetzelfde product als je buurvrouw, het verschil zit hem in de winkelbeleving. En het personeel is daarbij dé toegevoegde waarde! Wat zorgt ervoor dat de dame in winkel 1 mij weet te verleiden?

1. Ze is vrolijk en enthousiast, gepassioneerd over haar vakmanschap
2. Ze heeft veel productkennis
3. Ze geeft me de ruimte om even rustig rond te kijken
4. Ze laat me iets proeven
5. Ze geeft iets extra’s (een stadsplattegrond met de vermelding van haar winkel erop)
6. Ze vangt mijn koopsignaal op wanneer ik vraag tot hoe laat de winkel geopend is.
6. Ze glimlacht en zegt ‘Tot vanmiddag!’ bij het vertrek

Al deze factoren zorgen voor een fijne winkelbeleving waar ik graag aan terug denk. Elke keer als ik nu een truffel eet, brengt dat een positieve emotie teweeg. Dan waan ik me weer even in die heerlijke winkel in Brugge. Dat is toch wat je wil, mensen een goed gevoel geven en dat ze graag terug komen?

Gastvrije groet,
Judith